caginaltug7878 @ gmail.com

    Sanırım okullardan olimpiyatlara diye çıktığımız
yolda sınıfta kaldık. Kaç okulumuzda spor salonu, futbol sahası, basketbol
potası hatta yeterli spor malzemesi mevcut?  Kaç öğrencimiz sınav kaygısı olmaksızın spor
hayatına devam edebiliyor, ya da okul sporlarına katılabiliyor?  Madem spor okullarda başlıyor, ilkokullarda
spor ve fiziki etkinlikler dersine neden işin uzmanı öğretmenler girmiyor, girmesini
bırakın bu derslerin kaçında spor yaptırılıyor? Bazı okullarda futbol,
basketbol oynama imkanı bile yoktur. Çünkü okul fiziki şartlarından dolayı saha
gerektiren sporsal faaliyetler yasaklanmaktadır. Sınav odaklı olan eğitim
sisteminde öğrenci sosyal faaliyetlerden uzaklaşmakta ve öğrenciler 8.sınıfa
geldiklerinde sınav kaygısıyla sporsal faaliyetleri bırakmaktadır. Burada hata
velide mi,  yoksa spora yeterince fırsat
vermeyen eğitim sistemi, idareci ve yöneticilerde mi? Bizler yine de iğneyi
kendimize batıralım…



      Biz bunları tartışa dururken 2008 yılında
iflasını açıklayan dünyanın en küçük ülkelerinden biri olan her yeri buzullarla
kaplı olan kalecisi yönetmen, oyuncusu manav olan İzlanda sporda devrim yapmaya
devam ediyor. 4 yıl önce FİFA dünya sıralamasında 131. Sırada olan İzlanda alt
yapıya verdiği önemin meyvelerini bugünlerde topluyor.  Bizler ise anlık başarı odaklı kararlar
veriyor, en ufak başarısızlıkta fırtınalar koparıyoruz.



      Özetle spor;  eğitim kademelerinin hepsinde yer almalı,
uzmanları tarafından verilmeli, okul fiziki yapıları spora uygun hale
getirilmeli ve kısa sureli başarılar yerini uzun süreli kalıcı başarılara
bırakmalıdır.